لوگو دکتر نیلفروش زاده
جستجو
Close this search box.
رزاسه يک بيماری شايع پوستی

روزاسه يک بيماری شايع پوستی

روزاسه يک بيماری شايع پوستی در سنين بالاتر است که باعث قرمزی و تورم صورت می شود. گاهی از آن بعنوان آکنه بزرگسالی ياد می کنند. اين بيماری در ابتدا بصورت قرمزی و برافروختگی صورت بطور گذرا در مواقع مختلف خود را نشان می دهد. با گذشت زمان و عدم درمان اين بيماری پيشرفت کرده و به سمت قرمزی پايدار در وسعت صورت تبديل می شود و ممکن است گونه ها، پيشانی، چانه و بينی را هم درگير کند. ندرتاْ اين بيماری قفسه سينه، پشت و گوش ها را درگير می کند. با پيشرفت اين بيماری، بتدريج عروق خونی کوچک و جوش های ظريفی در روی منطقه قرمز رنگ بوجود می آيد. در اين بيماری برخلاف آکنه جوش های سر سياه و سفيد (کومدون) وجود ندارد. در اوايل بيماری قرمزی صورت ممکن است خودبخود يا در شرايط خاصی بوجود آيد و سپس برطرف شود ولی با گذشت زمان قرمزی پايدار ايجاد می شود و پوست به رنگ طبيعی خود باز نمی گردد. با پيشرفت بيشتر رگهای خونی زير پوست نمايان شده و جوشهای چرکی بوجود می آيند. اگر درمان صورت نگيرد اين بيماری از قرمزی گذرای وسط صورت شروع شده و می تواند به مراحل کاملاْ پيشرفته بيانجامد.

تشخيص
از نظر شکل و دوام ضايعات، روزاسه را به چهار مرحله تقسيم می کنند: ۱- مرحله قرمزی گذرا که بصورت خودبخود و يا تحت تاثير عوامل تشديد کننده بوجود می آيد و برطرف می شود. ۲- قرمزی پايدار که پوست صورت بطور دائمی قرمز است. ۳- روی زمينه قرمزی پايدار صورت جوش های متورم و گاهی چرکی پديدار می شود. ۴- رينوفيما که بصورت بزرگ شدن غدد چربی روی بينی و گونه ها می باشد و بينی و گونه ها بزرگ برجسته و بدشکل می شوند. بخصوص اين بدشکلی و برجستگی ضخيم در نيمه تحتانی بينی واضح است. سه مرحله اول در خانم ها و مرحله چهارم بيشتر در آقايان ديده ميشود.

در نيمی از بيماران روزاسه درگيری چشمی بصورت قرمزی و احساس سوزش در چشم ها ديده می شود که از آن به عنوان التهاب ملتحمه نام می برند. در صورت عدم درمان ممکن است عوارض جدی پديد آيد.

افراد مستعد به روزاسه

افراد با پوست روشن بخصوص خانم ها در سنين ۳۰ تا ۵۰ سال بيشتر از سايرين مستعد اين بيماری می باشند ولی اين بيماری می تواند مردان و زنان را در تمام سنين حتی در کودکی مبتلا سازد. بدلايل ناشناخته زنان بيش از مردان درگير می شوند. در بعضی موارد روزاسه همراه با شروع يائسگی می باشد. سير بيماری طولانی است و مدت ها بطول می انجامد. در اوائل ممکن است به صورت برافروخته شدن چهره و گلگون شدن گذرا و يا حساسيت شديد به مواد آرايشی خود را نشان دهد. استرس و فشار روحی می توانند باعث شروع برافروختگی شوند.

عوامل تشديد کننده

دليل قطعی بيماری ناشناخته است. بهترين پيشگيری بايد اجتناب از عوامل تشديد کننده باشد.

* از نوشيدنی های داغ (چای)، غذا های تند (مصرف ادويه جات)، نوشيدنی های حاوی کافئین دار و الکلی بايد پرهيز شود.

* نور آفتاب در بيشتر موارد باعث شروع برافروختگی می شود. پس بايد فرد از نور آفتاب محافظت شود که اين محافظت بصورت استفاده از کلاه لبه دار، مصرف ضد آفتاب و دور بودن از معرض آفتاب در ساعات نيمه روز که شدت آفتاب زياد است، می باشد.

* از خاراندن، ماساژ دادن و مالش پوست پرهيز شود.

* باد گرم و سرد هر دو میتوانند تحریک کننده بیماری باشند و حتی الامکان باید اجتناب شود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *