۱. كرونا فرهنگ مراودات و تعاملات اجتماعی را تغيير مي‌دهد.
جمع‌های دوستانه كوچك‌تر مي‌شود.
حضور و فيزيك افراد جای خود را به تصاوير ديجيتال و مجازی مي‌دهد.
دلتنگی‌ها بيش‌تر مي‌شود و آهسته آهسته اين سيطره‌ی تلفن‌ها و دنيای اينترنت، جای خالی افراد و عزيزان‌مان را پر خواهد كرد.
انسان، موجودی‌ست كه در طول فرهيختگی اجتماعی‌اش، نياز به مراودات و ارتباطات حضوری و ديده شدن‌ها دارد.
دنيای بعد از كرونا، شايد ميزها و صندلی‌های خالی بسياری باشد كه از حضورها خالی‌ست.
۲. ويروس تاج، به ما يادآور مي‌شود كه سمت روشن تكنولوژی چه قدر حياتی‌ست.
شايد انسانِ پس از كرونا بايد بيش از هر چيز وامدار تكنولوژی باشد.
سيستم آموزش انسانی تغيير خواهد كرد. ويدئو كنفرانس‌ها و آموزش‌های تحت شبكه اينترنت، سرفصل تازه‌ای از آينده‌ی علم و آموزش است.
تمامی مدارس به ناچار به جديدترين ابزار انتقال علم مجهز خواهند شد و تعاريف بسياری از علوم آموزشی دچار تحولی بزرگ خواهد بود.
اين اتفاق مي‌تواند به صورت مستقيم و غير مستقيم، از نابودی جنگل‌های بسياری جهت چاپ كتب درسی و آموزشی در سراسر سياره محافظت كند.
۳. كرونا، به طرز شگفت انگيزی ميانگين مطالعه افراد سياره را در يك‌سال افزايش خواهد داد.
انسان‌های زيادی برای زنده ماندن مجبور به يادگيری و خواندن خواهند شد.
قرنطينه‌های درمانی ويروس تاج، كتاب‌های ديجيتال و خاك خورده‌ی كتابخانه‌ها را جان دوباره خواهد داد.
ويروس تاج، هنر و خلاقيت فردی را بسیار رشد خواهد داد.
هوركس معتقد است در يك‌سال، صنايع دستی و هنرهای مبتنی بر فرد، يك رنسانس تازه را تجربه خواهد كرد.
مركز مطالعات بيولوژيك ميشيگان، متشكل از يك تيم تحقيقاتی محيط زيست شامل بيش از پنجاه دانشمند در زمينه‌ی محيط زيست و بيماری‌های بيولوژيكی، نظر جالب ديگری دارند:
“كرونا، حيات بيولوژيك سياره زمین را متحول خواهد كرد:
- كاهش بيش از ٢٠٠ ميليون متر مكعب گازهای گل خانه‌ای و دی‌اكسيدكربن
- پايين امدن دمای كره‌ی زمين در آينده‌ی نزديك
- حفظ بقای بيش از هفت‌صد گونه‌ی گياهی و جانوری در صورت حفظ اين وضعيت به مدت يك‌سال
- آسمان‌های آبی‌تر
- كاهش چند صد ميليون تن زباله‌ی پلاستيكی
- افزايش چشمگير بهداشت عمومی
- اختصاص بودجه‌های هنگفت جهانی و احيای سنديكاها و مجامع بهداشت در سراسر جهان برای حفظ انسان
- بهره‌مندی عمومی‌تر كشورهای فقير دنيا از بهداشت و آموزش
- در نهايت، باورپذيرتر بودن اين ديدگاه كه انسان مالك اين سياره نيست. تغيير اين نگاه برای بقای نسل بشر حياتی ست
- دانشمند ارشد اين تيم تحقيقاتی، از كرونا به عنوان “يك تنفس عميق” اين سياره نام برد. جايی كه شايد حيات سياره‌ی آبی به اين اتفاق نياز شديدی داشت.
و پرسش نهايی شايد اين است كه:
آيا كوئيد ١٩ مي‌تواند آن حلقه‌ی گمشده‌ی دفاعی اين سياره در برابر موجودی به نام انسان باشد؟!
