دستکاری جوش های چرکی

باور های غلط درباره دستکاری جوش های چرکی : ترکاندن جوش ها سریعتر آنها را پاک می کند

بسیاری از مردم بر این باورند که بیرون آمدن یا فشردن جوش ها با آزاد کردن چرک و کاهش التهاب به بهبود سریعتر آنها کمک می کند. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که ترکاندن جوش  در واقع می تواند التهاب را بدتر کند، باکتری ها را گسترش دهد و خطر زخم و عفونت را افزایش دهد. همچنین می تواند منجر به تحریک بیشتر و تاخیر در بهبودی شود. به جای ترکاندن جوش ها، بهتر است از محصولات مراقبت از پوست استفاده کنید و به دنبال گزینه های درمانی حرفه ای مانند داروهای موضعی یا خوراکی باشید.

علاوه بر این سایر باور های غلط درباره آکنه شامل موارد زیر میباشد:

شستشوی بیش از حد و پاکسازی شدید:

بسیاری از افراد بر این باورند که شستن بیش از حد صورت یا استفاده از پاک کننده های سنگین می تواند به پیشگیری یا درمان جوش های چرکی کمک کند. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که شستشوی بیش از حد می تواند چربی طبیعی پوست را از بین ببرد و منجر به تحریک و به طور بالقوه بدتر شدن آکنه شود. استفاده از پاک کننده های ملایم و اجتناب از شستشوی زیاد توصیه می شود

قرار گرفتن در معرض نور خورشید:

برخی افراد بر این باورند که قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند به از بین بردن جوش ها کمک کند. در حالی که قرار گرفتن در معرض نور خورشید در ابتدا می تواند پوست را خشک کرده و به طور موقت علائم آکنه را بهبود بخشد، تحقیقات نشان می دهد که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آفتاب می تواند منجر به آسیب پوست، پیری زودرس و به طور بالقوه بدتر شدن آکنه در طولانی مدت شود.

لوازم آرایشی و مرطوب کننده:

این تصور غلط وجود دارد که همه لوازم آرایشی و مرطوب کننده ها می توانند منافذ را مسدود کرده و باعث ایجاد جوش های چرکی شوند. در حالی که برخی از محصولات سنگین یا روغنی ممکن است در ایجاد آکنه در برخی افراد نقش داشته باشند، بسیاری از محصولات غیر کومدوژنیک (غیر انسداد منافذ) موجود هستند که کمتر احتمال دارد آکنه را تشدید کنند.

نادیده گرفتن درمان آکنه:

برخی افراد بر این باورند که آکنه به طور طبیعی خود به خود و بدون هیچ درمانی برطرف می شود. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که آکنه درمان نشده می تواند منجر به زخم، پرپیگمانتاسیون و ناراحتی روانی شود. درمان زودهنگام و مناسب می تواند به پیشگیری از این عوارض و بهبود سلامت کلی پوست کمک کند

همه جوش ها یکسان هستند:

این تصور غلط وجود دارد که همه جوش ها یکسان هستند و باید به یک روش درمان شوند. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که انواع مختلف ضایعات آکنه نیاز به رویکردهای درمانی متفاوتی دارند. به عنوان مثال، در حالی که برخی از جوش ها ممکن است به درمان های موضعی به خوبی پاسخ دهند، برخی دیگر، مانند آکنه کیستیک، ممکن است به داروهای خوراکی یا مداخلات دیگر نیاز داشته باشند

فقط مشکل نوجوانان:

در حالی که آکنه معمولاً به دلیل تغییرات هورمونی با بلوغ و نوجوانی مرتبط است، تحقیقات نشان می دهد که بزرگسالان نیز می توانند آکنه را تجربه کنند. آکنه بزرگسالان می تواند تحت تأثیر عواملی مانند نوسانات هورمونی، استرس و محصولات مراقبت از پوست قرار گیرد

آکنه فقط روی صورت تاثیر می گذارد:

در حالی که آکنه صورت رایج است، آکنه می تواند در سایر قسمت های بدن نیز ایجاد شود، از جمله سینه، پشت، شانه ها و گردن. این تصور غلط ممکن است منجر به نادیده گرفتن روال های مراقبت از پوست برای این مناطق شود که می تواند علائم آکنه را تشدید کند. تحقیقات نشان می‌دهد که علل و درمان‌های آکنه در قسمت‌های مختلف بدن ممکن است متفاوت باشد، بنابراین رسیدگی جامع به آکنه ضروری است.

آکنه فقط یک نگرانی زیبایی است، نه یک وضعیت پزشکی:

در حالی که آکنه اغلب به عنوان یک مسئله زیبایی در نظر گرفته می شود، یک وضعیت پزشکی چند عاملی است که نیاز به تشخیص و درمان مناسب دارد. تحقیقات نشان می دهد که آکنه می تواند اثرات جسمی و روانی قابل توجهی داشته باشد، از جمله جای زخم، هایپرپیگمانتاسیون، درد، ناراحتی و کاهش کیفیت زندگی. آکنه همچنین می تواند با شرایط روانی مانند افسردگی، اضطراب و اختلال بدشکلی بدن همراه باشد. شناخت آکنه به عنوان یک وضعیت پزشکی، اهمیت پرداختن به آن را به طور جامع از طریق درمان‌ها و مداخلات مبتنی بر شواهد نشان می‌دهد..

جوش های چرکی همیشه به دلیل تولید بیش از حد چربی ایجاد می شوند:

در حالی که تولید بیش از حد سبوم به ایجاد آکنه کمک می کند، تنها علت جوش های چرکی نیست. تحقیقات نشان می دهد که نوسانات هورمونی، به ویژه افزایش آندروژن ها مانند تستوسترون، نقش اصلی را در پاتوژنز آکنه بازی می کند. تغییرات هورمونی می تواند فعالیت غدد سباسه را تحریک کرده و منجر به افزایش تولید سبوم و هیپرکراتینه شدن فولیکولی شود. رفع عدم تعادل هورمونی از طریق داروهایی مانند ضد بارداری خوراکی یا آنتی آندروژن ها می تواند به تنظیم تولید سبوم و بهبود علائم آکنه کمک کند.

آکنه به طور طبیعی با افزایش سن برطرف می شود:

در حالی که آکنه اغلب با افزایش سن بهبود می یابد، اما همیشه به خودی خود از بین نمی رود. برخی از افراد تا بزرگسالی همچنان با آکنه مبارزه می کنند. تغییرات هورمونی، استرس و عوامل دیگر می توانند در ایجاد آکنه در بزرگسالی نقش داشته باشند. نادیده گرفتن آکنه و امید به رفع آن در طول زمان می تواند منجر به بدتر شدن علائم و آسیب طولانی مدت پوست شود

فقط درمان های موضعی موثر هستند:

در حالی که درمان های موضعی مانند بنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک می توانند برای آکنه های خفیف تا متوسط موثر باشند، موارد شدیدتر ممکن است به داروهای خوراکی مانند آنتی بیوتیک ها، درمان های هورمونی یا ایزوترتینوئین نیاز داشته باشند. برنامه های درمانی باید بر اساس شدت و نوع آکنه و همچنین عوامل فردی مانند نوع پوست و سابقه پزشکی تنظیم شود