عوارض کاشت مو: راهنمای کامل برای جلوگیری از مشکلات جراحی

اگر عوارض کاشت مو جدی گرفته نشوند، ممکن است مشکلات بیشتری ایجاد شود که نه‌تنها نتایج نهایی پیوند را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه سلامت کلی پوست و مو را نیز به خطر می‌اندازد. عفونت‌های درمان‌نشده می‌توانند به ایجاد اسکارهای دائمی و نکروز پوست منجر شوند، که این وضعیت باعث مرگ بافت و ایجاد نواحی خالی در محل پیوند می‌شود.

عدم توجه به خونریزی‌ها و تورم می‌تواند روند بهبودی را طولانی‌تر کرده و به مشکلاتی مانند عفونت‌های مزمن یا اختلال در رشد موها منجر شود. همچنین، نادیده گرفتن مراقبت‌های بعد از عمل ممکن است باعث ریزش مداوم موهای کاشته‌شده و شکست کامل فرآیند پیوند شود، که می‌تواند نیاز به درمان‌های مجدد و پرهزینه‌تری را ایجاد کند.

عوارض کاشت مو در حالت کلی

عوارض جانبی کاشت مو ممکن است شامل تورم و قرمزی در ناحیه پیوند، خارش مداوم، و گاهی خونریزی‌های خفیف باشد. برخی افراد ممکن است دچار عفونت، ایجاد اسکارهای ناخواسته، یا حتی نکروز پوست شوند که می‌تواند نتایج نهایی را تحت تأثیر قرار دهد. بی‌حسی طولانی‌مدت، دردهای گذرا و ریزش موقت موهای کاشته‌شده نیز از دیگر عوارض احتمالی هستند که معمولاً طی چند هفته بهبود می‌یابند. برای مدیریت این عوارض و به حداقل رساندن آن‌ها، پیروی دقیق از توصیه‌های پزشکی و مراقبت‌های پس از عمل ضروری است.

عوارض عمومی و کلی ناشی از کاشت مو که بین متد ها ی مختلف کاشت مو مشترک می باشند عبارت اند از :

عوارض حین عمل

• خون ریزی
• تاکی کاردی
• درد 

عوارض بعد از عمل

• عفونت
• درد
• خارش
• ادم (تورم)

نارضایتی بیماران، استفاده برخی از داروها، واکنش های نامطلوب و حساسیت به ماده بی حسی موضعی تزریقی از سایر عوارض های عمومی کاشت و پیوند مو می باشد.

عوارض ناحیه اهداکننده یا بانک مو در متد (FUT)

• خون ریزی
• فولیکولیت
• عفونت (به دلیل آلودگی سایت برداشت، آلودگی مواد و وسایل در حین عمل و عدم رعایت بهداشت فردی در بیمار پس از عمل می تواند ایجاد گردد که با مصرف  آنتی بیوتیک قبل و بعد از عمل قابل کنترل می باشد)
• انقباض پوست  یا نکروز در ناحیه ی برداشت باند پوستی از ناحیه بانک مو که حاوی گرافت ها میباشد. (اگر باند پوستی که برداشت می شود به درستی بخیه نشود پس از بهبود این عارضه ایجاد می گردد که با متد های دیگر درمانی تا حدود زیادی می تواند درمان شود)
• بی حسی ادامه دار حتی مدت ها پس از عمل کاشت (اگر نحوه تزریق، عمق و جایگاه تزریق ماده بی حسی درست انتخاب نشود)
• درد مداوم ( حساسیت أعصاب منطقه برداشت که در اثر برداشت نامناسب باند پوستی از نظر عمق بافتی می تواند ایجاد شود)
• اکستروژن بخیه (درد در ناحیه برداشت به علت باز شدن بخیه در آن قسمت ممکن است ایجاد گردد)

• اسکار کلوئید و هیپرتروفیک ( در افرادی که از نظر پوستی مستعد کلویید هستند بیشتر رخ می دهد . در ناحیه برداشت بافت پوستی در بدن برخی از بیماران واکنش های التهابی در پاسخ به بهبود زخم بالاتر بوده درنتیجه این پاسخ غیرطبیعی و بیش از حد بدن در جهت بهبود زخم کلویید ایجاد می گردد که در ناحیه ی کلویید پوست برجسته ،قرمز و دچار خارش می شود که گاهی با درمان های استروییدی قابل درمان می باشد و گاهی بامتد های دیگر درمان تا حد زیادی بهبود می یابند.
• افلوویوم مودر ناحیه اهدا کننده (ریزش و کم شدن مو در اطراف ناحیه ی برداشت پوست در بانک  مو که ممکن است موقت باشد و در اثر ایجاد چسبندگی در  لایه ی بافت پوستی محل برداشت و اطراف آن رخ دهد و سبب می شود فولیکول های مو در ناحیه ی  اطراف برداشت رشد مناسبی  نداشته باشند که با استفاده از درمانهای پوستی قابل کنترل می باشد)
• سکسکه  ( می تواند در اثر آسیب موقت به أعصاب باشد)
• فیستول وریدی که از عوارض نادر کاشت می باشد. که ممکن است هم در ناحیه برداشت و هم در ناحیه ی کاشت ایجاد گردد.

عوارض ناحیه اهداکننده  یا بانک مو در متد  (FIT)

• کاهش ظاهر سایت اهدا کننده از لحاظ تعداد و تراکم مو .
• هیپوپیگمانتاسیون (کاهش رنگ دانه در ناحیه برداشت موبا روش پانچ)
• اسکار نقطه ای جای پانچ جهت برداشت گرافت .
• افلوویوم حاد (  ریزش مو ممکن است  در اثر برداشت بیش از حد در ناحیه ی دونور باشد که سبب می شود رشد مو و تراکم در آن ناحیه تحت تاثیر قرار گیرد)
• گرافت های مدفون) که در نتیجه پانچ کند می باشد که از نظر برش پوست مناسب نمیباشد اتفاق می افتد و سبب می شود در هنگام پانچ گرافت به عمق پوست در ناحیه ی برداشت به دام بیوفتد و در نتیجه آن عفونت و کیست ایجاد شود) .
• اسکار کلوئید/هیپرتروفیک (این عارضه در ناحیه برداشت مشترک بامتد FUT  می باشد)

• کیست اپیتلیال  که ممکن است در ناحیه ی کاشت و برداشت  رخ دهد . که در واقع کیست های پوستی می باشند که می تواند در اثر برداشت نامناسب یا جا ماندن بخشی از گرافت در هنگام برداشت ایجاد گردد .

•  نکروز (که می تواند در اثر برداشت بیش از حد و /آسیب به بافت پوست  – پانچ در عمق نامناسب در ناحیه ی برداشت – عفونتی که  درمان نشود و یا دیر درمان آن انجام شود ایجاد می گردد)

• برداشت بیش از حد ( برداشت بیش ازحد در ناحیه ی بانک و همچنین پانچ های نزدیک به هم که سبب شود نقاطی از ناحیه بانک مو شکل کچلی به خود بگیرد)

• بی حسی و درد مداوم  (در ناحیه  برداشت ممکن است رخ دهد که می تواند در اثر عواملی از جمله عفونت – تعیین نادرست عمق پانچ وتزریق بی حسی و … باشد که بیشتر این گونه عوارض می تواند  موقت باشد در صورتی که علایم ادامه یابد باید اقدام به درمان اصولی و درست شود)

•  پانچ جهت برداشت گرافت در خارج از منطقه مناسب در بانک  مو که سبب می شود ظاهر ناحیه ی بانک پس از برداشت نامناسب باشد و یا در بعضی موارد آسیب به پوست سر در آن ناحیه ایجاد می شود.

عوارض گیرنده یا پذیرنده گرافت و بانک مو

از عوارض ناحیه گیرنده  یا پذیرنده گرافت که در واقع هدف انجام کاشت مو می باشد می توان به عوامل زیر اشاره کرد این عوامل در متدهای کاشت مو مشترک می باشند :

• خط موی ضعیف ( که شامل طراحی نامناسب، زاویه یا به عبارتی خواب موی نامناسب در خط رویش مو می باشد و همچنین تراکم نامناسب در این ناحیه می باشد)
• ظاهر غیر طبیعی با تراکم کم (اگر الگوی عمل درست طراحی نشود و گرافت ها با توجه به تعداد فولیکول هایی که دارند در پوزیشن مناسب قرار نگیرند می توانند ظاهری غیر طبیعی در  کاشت مو ایجاد نمایند)
• ادم  و یا تورم در ناحیه ی پذیرنده گرافت یا همان ناحیه کاشت  (که می تواند از تزریق زیاد محلول های تامیسنت در عمق نامناسب، بالج زیاد پوست در ناحیه ی اسلیت یا همان شکاف هایی که با استفاده از تیغ های مخصوصی ایجاد می شود تا گرافت در آن ناحیه  پیوند شود، پایین آوردن غیر معمول خط رویش مو ایجاد گردد)

• نکروز (که دلایل مختلفی دارد از جمله عفونت درمان نشده در ناحیه ی پیوند که می تواند منجر به نکروز شود – عمق نامناسب اسلیت زدن که می تواند سبب پارگی مویرگها در آن ناحیه شده  و خونرسانی را کاهش دهد و سبب نکروز در آن قسمت گردد . گرافت کاشت شده که در عمق اسلیت زده شده در ناحیه ی کاشت  قرار گیرند و قدرت رشد پس از پیوند نداشته باشد ممکن است ایجاد عفونت ودر نهایت نکروز شوند .

• بروز نکروز در ناحیه گیرنده  یا همان ناحیه کاشت به طور قابل توجهی کمتر است. یک تغییر رنگ تیره در پوست، به دنبال آن پوسته شدن مداوم و اسکار می باشد . در نهایت، اسکار  وپوسته ها  از ناحیه مورد نظر جدا می شود و  جای اسکار  به شکل  آلوپسی باقی می ماند . عواملی فنی در حین کار می تواند برای به خطر افتادن عروق بستر گیرنده گرافت و ایجاد  ترومای عروقی در طول پیوند موثر باشد . کاشت متراکم  (قرار دادن بیش از حد گرافت در ناحیه ی پیوند توسط تکنسین هایی که تجربه پایینی دارند ، تزریق و نفوذ بیش از حد  مایع تامیسنت  با غلظت آدرنالین(اپی نفرین ) بالا می تواند خونرسانی در محل کاشت را کاهش داده و با کاهش میزان خونرسانی در بافت پذیرنده پیوند سبب ایجاد نکروز گردد . برای جلوگیری از نکروز ناحیه گیرنده، ترک سیگاربرای مراجعه کننده ضروری می باشد . عوامل سیستمیک مانند دیابت کنترل نشده طولانی مدت، سیگار کشیدن زیاد، و سایر عوامل مختل کننده گردش خون در ایجاد نکروز ناحیه ی پیوند شده پس از کاشت بسیار موثر می باشد . محلول  تامیسنت با غلظت مناسب اپی نفرین  و تراکم کاشت مناسب  توسط دستی با تجربه، احتمال آسیب عروقی ناحیه گیرنده را کاهش می دهد. استفاده از دوز پایین خوراکی آسپرین یا استفاده موضعی از نیتروگلیسیرین ممکن است  در کاهش و جلوگیری  ایجاد نکروز کمک کننده باشد.
• فولیکولیت/پوستول و کیست ها ی ملتهب همراه با اریتما، پوسته پوسته شدن های پراکنده و کیست های متعدد بعد از عمل پیوند نشان دهنده وجود عفونت است. چنین عفونت هایی ممکن است نیاز به درمان فوری، آنتی بیوتیک های داخل وریدی (IV) داشته باشند.