ریزش و نازک شدن مو از الگوی متفاوتی نسبت به ریزش مو مردانه پیروی می کند. معمولاً ابتدا موها نازک می شود و بعد شروع به ریزش می کنند. معمولاً طی دهه‌ها پیشرفت می‌کند و می‌تواند به صورت ناگهانی رخ دهد.
عقب نشینی خط رویش موها یا ریزش سکه ای در بالای سر در زنان نادر است. اگر سطوح بالایی از آندروژن ها (هورمون های مردانه) در بدن خود داشته باشند، ممکن است این اتفاق در زنان نیز بیفتد.
ژنتیک معمولا در ایجاد ریزش موی زنانه نقش دارد. شما می توانید این ژن ها را از یک یا هر دوی والدین خود به ارث ببرید.
ریزش مو به دلیل تأثیر آندروژن ها بر روی فولیکول های مو ایجاد می شود که بیشتر اوقات سطح هورمون نرمال خواهد بود. گاهی اوقات، ممکن است به دلیل سطوح بالای آندروژن ایجاد شود – برای مثال، اگر سندرم تخمدان پلی کیستیک دارید.
ریزش مو با الگوی زنانه با آلوپسی آره آتا، که یک بیماری خودایمنی است که منجر به ریزش مو از پوست سر و سایر قسمت‌های بدن میشود، متفاوت است. فولیکول های مو شروع به تولید موهای نازک و بی رنگ می کنند که نهایتا شروع به ریزش می کنند.
در صورت نازک شدن موهایتان با پزشک متخصص صحبت کنید. پزشک شما معمولاً می‌تواند ریزش موی زنانه را بدون هیچ آزمایشی تشخیص دهد.
اگر پریودهای نامنظم و آکنه دارید، یا موهای بدنتان زیاد است، ممکن است پزشک آزمایشی را برای بررسی هورمون‌هایتان توصیه کند.
اگر مشخص نیست که چه چیزی باعث ریزش مو شده است، پزشک ممکن است برای آزمایش سایر فاکتورهای موثر در ریزش مو، بیوپسی (برداشتن یک تکه کوچک از پوست سر) را نیز توصیه کند.
اگر ریزش موی زنانه شما را آزار می دهد، می توانید آن را مدیریت کنید. هیچ درمانی وجود ندارد. هدف اصلی درمان کاهش یا توقف ریزش مو است. درمان همچنین ممکن است رشد مو را تحریک کند، اما این روش برای برخی افراد بهتر از دیگران عمل می کند.
پزشک ممکن است لوسیون ماینوکسیدیل را برای پوست سر شما یا قرص های ضد آندروژن مانند اسپیرونولاکتون یا سیپروترون استات تجویز کند. مهم است که در مورد عوارض جانبی احتمالی این درمان ها با پزشک خود صحبت کنید و به پزشک خود بگویید که آیا در دوره شیردهی هستید یا ممکن است باردار باشید یا نه.
ممکن است 6 تا 12 ماه طول بکشد تا بدانید آیا درمان موثر است یا خیر. داروها فقط تا زمانی که به مصرف آنها ادامه دهید کمک می کنند و بعد از قطع کردن داروها شرایط به حالت قبل بر میگردد.
برای برخی از افراد، ریزش مو می تواند فوق العاده ناراحت کننده باشد و بر اعتماد به نفس آنها تأثیر بگذارد. گاهی اوقات می تواند منجر به موارد زیر شود:
• افسردگی
• مشکلات رابطه
• مشکلات کاری
• خواب ضعیف ( کم خوابی و یا نداشتن خواب عمیق )
• اجتناب از فعالیت های اجتماعی
ریزش مو یا آلوپسی/طاسی، در مردان بیشتر از زنان شایع است. از این جهت که مو یکی از ویژگی های اصلی زیبایی محسوب می شود، ریزش مو تأثیر عمده ای برعزت نفس فرد دارد و اغلب منجر به افسردگی و سایر اختلالات خلقی و کاهش قابل توجه کیفیت زندگی می شود. علل مختلفی از جمله ژنتیک، هورمون‌ها، خودایمنی، تروما، استرس و عوامل محیطی، همگی نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی آلوپسی دارند. اما شایع ترین نوع ریزش مو، آلوپسی بدون اسکار آندروژنتیک، یک اختلال در پاسخ فولیکول های موی سر به آندروژن های سیستمیک است. در آلوپسی بدون اسکار در حالی که سلول های بنیادی فولیکول مو سالم باقی می مانند سلول های پیش ساز فولیکول مو تخریب می شوند، شاید امکان قابل برگشت بودن این نوع آلوپسی همین باشد. از درمان های دارویی مرسوم برای درمان ریزش مو، ماینوکسیدیل (یک گشادکننده عروق) و فیناستراید هر دو با اثربخشی محدود وعوارض جانبی همراه بوده اند. بیماران مشتاق به نتایج چشمگیر، به جراحی پیوند مو به عنوان یک استاندارد طلایی برای درمان ریزش مو متوسل می شوند. روشی برای انتقال فولیکول‌های مو از ناحیه اهداکننده به یک ناحیه گیرنده/طاس (موهای کاشته شده حتی پس از پیوند به ناحیه گیرنده تحت تأثیر طاسی قرار نمی گیرند). منابع سلول های بنیادی فولیکول مو، بالج و درمال پاپیلا، مسئول تنظیم چرخه مو در فاز رشدی آناژن، کاهشی کاتاژن و ساکن تلوژن هستند.
مسیر Wnt-β-catenin نقش عمده ای در پاتوژنز ریزش مو دارد. در فولیکول مو بزرگسالان، تجمع β-کاتنین در هسته سلول های بنیادی فولیکول مو با گذر از فاز تلوژن به آناژن مرتبط است. که اهمیت مسیر پیام رسانی Wnt در ظرفیت خود تجدید پذیری سلول های بنیادی است. که با ترشح عوامل تغذیه ای که مسئول بازسازی و ترمیم آسیب بافتی هستند در توسعه درمان های مبتنی بر سلول های بنیادی تا امروز ادامه دارد. سلول های بنیادی مزانشیمی خواص تعدیل کننده سیستم ایمنی، تقویت رگ زایی، حامی بقا، ضد آپوپتوز، آنتی اکسیدان، ضد فیبروتیک و ضد باکتریایی دارند. با این حال، برخی مطالعات بقای سلولی کوتاه مدت پس از فرآیند پیوند، و در صورت جهش، سرطان زایی را گزارش کرده اند. برای غلبه بر مشکلات استفاده از سلول های زنده بنیادی مزانشیمی می توان از عمل اصلی انها، مکانیسم اثر پاراکرین فاکتورهای مهم ترشح شده توسط سکرتوم یا همان کاندیشن مدیوم به عنوان جایگزین استفاده کرد. کاندیشن مدیوم، به مجموعه مولکول هایی که ترشح شده از سلول های بنیادی مزانشیمی که دارای فعالیت های بیولوژیکی متنوعی هستند گفته میشود. وجود فاکتورهای رشد، سیتوکین ها و وزیکول های خارج سلولی از جمله میکرووزیکول ها و اگزوزوم ها در سکرتوم به طور گسترده گزارش شده است که در بهبود تکثیر و مهاجرت سلول ها برای کمک به بازسازی بافت مفید است.
کاندیشن مدیوم شامل فاکتورهای رشد مختلف، IGF VEGF ، HGF ، TGFβ ، IL-6 ،M-CSF و سایر سیتوکین‌ها است که به بازسازی و تنظیم چرخه مو مرتبط هستند.
در پزشکی بازساختی روش های درمانی بدون سلول با استفاده از سکرتوم که می تواند از واکنش سیستم ایمنی، تومورزایی و انتقال عفونت جلوگیری کند نسبت به درمان‌های مرسوم مبتنی بر سلول‌های بنیادی مزایای بیشتری دارد.
علاوه برمنابع سلول های بنیادی مزانشیمی بالغ (بافت چربی، استخوان، مغز، خون محیطی) که می توان به صورت اتولوگ (از بدن خود فرد) تهیه کرد، می توان به صورت آلوژن هم کاندیشن مدیوم را از سلول های بنیادی مزانشیمی بافت های جنینی از جمله جفت، آمنیون، بند ناف و خون بند ناف آن ها جداسازی کرد. مزیت دسترسی آسان غیر تهاجمی به عنوان دور ریز زایمان و فاقد مشکلات اخلاقی، خواص بیولوژیکی برتر سلولی مثل ظرفیت‌های تکثیر و تمایز و طول عمر بیشتر در مقایسه با سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از منابع بالغ، باعث مورد توجه قرار گرفتن بیشتر منابع جنینی شده است.
با توجه به عوارض شایع درمان های دارویی بعد از عمل جهت توقف ریزش مو مانند ماینوکسیدیل و فینستراید، اکثر بیماران از استفاده از آنها امتناع می کنند. با توجه به نتایج امیدوارکننده مطالعات در حوزه پزشکی بازساختی و سلول های بنیادی و استفاده از کاندیشن مدیوم مشتق شده از آنها در درمان آلوپسی، به نظر می رسد می توان از آن به عنوان درمان دایمی و امیدوار کننده بهره برد.