شیوع آلوپسی آندروژنتیک در بانوان 70-20 ساله شهرستان اصفهان در سال‌های 1388-1387

زمینه و هدف: آلوپسی آندروژنتیک شایعترین شکل ریزش موی پیشرونده منتشر و قرینه می‌باشد که هر دو جنس را مبتلا می‌کند. الگوی ریزش مو و پاتوفیزیولوژی آن در دو جنس متفاوت می‌باشد. طبقه‌بندی‌های متفاوتی برای ریزش مو در زنان ارائه شده‌است ازجمله طبقه‌بندی Ludwig، Hamilton، Chirstmas tree و Early onset hairloss.

روش اجرا: این مطالعه یک مطالعه توصیفی است که در سال‌های 1388-1387 در آرایشگاه‌های شهر اصفهان به انجام رسیده است. جامعه آماری مورد‌ مطالعه شامل تمامی زنان در طیف سنی 70-20 سال بود که به این واحد‌ها مراجعه کرده بودند. روش نمونه‌گیری در این مطالعه به شیوه تصادفی ساده بود و طی آن تعداد 1800 خانم مراجعه‌کننده ازنظر ریزش مو و دیگر فاکتور‌ها مورد‌بررسی قرار گرفتند. داده‌های مطالعه پس از جمع‌آوری با کمک نرم‌افزار SPSS و استفاده از آزمون‌های T، chi-square تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: از 1800 خانم مطالعه‌شده 39.6% (712نفر) دارای ریزش موی آندروژنتیک بوده و 60.4% (1088 نفر) فاقد آن بودند. میانگین سن زنان مبتلا به ریزش مو 13±50.4 سال و میانگین سن زنان غیر‌مبتلا به ریزش مو 13.2±31.9 سال بود و طبق آزمون T student میانگین سن این دو گروه تفاوت معنی‌داری داشت (0.001<P).

نتیجه‌گیری: در مواجهه با خانم‌های مبتلا به ریزش مو علاوه‌بر تفحص در مورد علل روتین، باید به بررسی اختلالات تیروئیدی، سطح فریتین سرم و هورمون‌های آندروژن نیز پرداخته شود.