لوگو دکتر نیلفروش زاده
جستجو
Close this search box.
بانک مو

آشنایی با بانک مو یا گرافت مو

به واحدهایی که شامل یک یا چندین تار مو که در یک نقطه درکنار هم قرار دارند که فولیکول یا پیاز موی آنها در یک نقطه مشترک کنارهم قرارگرفته است، گرافت مو میگویند که جهت عمل پیوند مو از ناحیه بانک مو برداشت و به ناحیه کاشت یا گیرنده منتقل میشوند. منطقه امن اهدا کننده بانک مو به ناحیه ای اطلاق می شود که گرافت های مو برای انجام فرآیند پیوند یا کاشت مو به دست می آیند. در آلوپسی آندروژنتیک، یک ناحیه نعل اسبی از پوست پشت سر به طور مداوم در امان از ریزش هستند و این ناحیه منبع اصلی گرافتهای مو در دسترس برای پیوند مو در نظر گرفته می شود. بنابراین تعداد واحدهای گرافت مو با تعداد تار مو متفاوت است. با یک حساب ساده میتوان تعداد تار مو کاشت شده را بصورت تقریبی حساب کرد به طور مثال شما طی یک جلسه کاشت حدود 2500 واحد گرافت مو پیوند گرفتید اگر به طور میانگین هر گرافت شامل دوتار مو بوده باشد تعداد تار موی پیوند شده نهایی برابر با 5000 تار مو میباشد.

میزان واحدهای برداشت شده از بانک مو با تشخیص پزشک نسبت به تراکم بانک مو، کیفیت گرافتها از نظر تعداد تار موی موجود در آنها و همچنین در نظر گرفتن وسعت طاسی تعیین میشود که بسته به تعداد مورد نیاز تعداد جلسات مورد نیاز مشخص میشود همچنین در برخی موارد با در نظر گرفتن احتمال عمل دوم بعد از گذشت یکسال ممکن است نیاز باشد که باید مدنظر قرار گیرد. از این جهت انتخاب تیم حرفه ای جهت جلوگیری از عدم تخریب بانک مو و انتخاب منطقه مناسب برداشت مو و انتخاب گرافتهای مناسب و استخراج با بالاترین کیفیت بدپن آسیب رساندن به گرافت مو و همچنین الگوی برداشت مناسب و یکنواخت توسط افراد متخصص و حرفه ای بسیار حائز اهمیت میباشد.
زیرا تعداد واحد گرافتهای موجود در سپرده بانک مو محدود است و هرفرد فقط از گرافت مو بانک خود جهت پیوند میتواند استفاده کند و از فردی غیر از خود حتی خویشاوندان نزدیک غیرممکن است لذا مراقبتهای صحیح قبل و بعد از فرآیند پیوند مو نیز بسیار مهم است. زمانی که کاشت مو توسط جراح انجام می شود، نه تنها ناحیه ای که موها کاشت میشوند (ناحیه گیرنده) تحت تاثیر قرار می گیرد بلکه ناحیه اهداکننده مو یا دونر سایت یا به اصطلاح بانک مو، جایی که فولیکول‌های مو یا گرافت‌ها از آن گرفته می‌شود نیز باید قبل و بعد از عمل مراقبت شود.

بیشتر بدانید

کاشت مو یا پیوند مو پروسیجری است که در آن تعدادی گرافت مو برای پوشاندن ناحیه وسیعی از طاسی استفاده می شود و این در صورتی امکان پذیر است که منطق این معادله را درک کنیم با درک درست از الگوی تراکم بانک مو و وسعت طاسی به ما کمک می کند محدودیت های این تکنیک را شناسایی و بهترین نتیجه ممکن را به بیمار ارائه بدهیم. 

کاشت مو تکنیکی است که در طول سالیان متمادی به دلیل منطق علمی صحیح و ثبات در نتایج بسیار رایج شده است.  برای درک صحیحی از محدودیت‌های این روش و استفاده بهینه از دونر سایت یا سایت دهنده یا به اصطلاح بانک مو، جهت برنامه‌ریزی طرح درمان، و دستیابی به پوشش رضایت‌بخش منطقه طاسی یا گیرنده، باید اصول اولیه به درستی درک شود.

سایت اهداکننده یا بانک مو کم تراکم با وسعت کم در برابر سایت گیرنده یا محدوده طاسی وسیع تر: استفاده از ناحیه کوچکی از گرافتهای اهداکننده برای پیوند و پوشش ناحیه بسیار بزرگتر گیرنده با ایجاد توهم یا تصور تراکم بالا و پرپشت شدن ناحیه طاسی که معادله ای نامتعادل است که به شرح زیر است:

ناحیه اهداکننده پشت سر تقریباً یک سوم ناحیه بالقوه طاسی است. بنابراین، مقدار موهای موجود همیشه کمتر از مقداری است که بیمار در ناحیه طاسی قبل از ریزش موها داشته است و از این رو تعداد گرافت قابل پیوند بصورت دقیق مشخص نیست. با این حال هنوز هم می‌توان به نتایج خوبی در پیوند مو دست یافت، زیرا تنها 50 درصد از تراکم واقعی برای ایجاد تغییر ظاهری یا تراکم مورد نیاز جهت زیبایی ضروری است.  از این رو، تراکم معمولاً 35-40/cm2 کافی است.

تراکم یا حجم موها به دلیل ترکیبی از عوامل متعدد مانند تعداد موها در هر واحد گرافت، ضخامت موها، اندازه طول مو و همچنین رنگ و مجعد بودن موها به دست می آید.  به طور خاص، شعاع (r) مو مهم است زیرا حجم مو (که یک استوانه است) 3.14 × r × r × طول است.  موهای پس سری ضخیم تر از موهای جلو هستند.  بنابراین، این افزایش شعاع منجر به افزایش هندسی در حجم می شود.  به همین ترتیب، موهای بلند و موهای مجعد منطقه بزرگ تری را پوشش می دهند.

گرافت مو چیست؟

یک واحد گرافت مو می‌تواند 1 تا 4 تار فولیکول مو بصورت متغیر داشته باشد که شامل عضله، غدد چربی، کلاژن اطراف فولیکولی و اعصاب و عروق تامین‌کننده این واحدها هستند. مقدار مشخصی درم ( پوست) بین این واحدها وجود دارد.  این واحد به شکل هرمی است، باریک ترین قسمت در محل اتصال آرکتورها و عریض ترین قسمت در پایین محل پخش شدن موها قرار دارد.  بخش زیر بالج واحد فولیکولی (برآمدگی ها)، بخش تحتانی است، که بخش موقتی موها است (زیرا در طول تلوژن ناپدید می شود) و از این رو به طور شل متصل می شود. هر چه تعداد موها و ضخامت مو در هر واحد گرافت بیشتر باشد، ظاهر بهتری دارد. برداشت با برش واحد فولیکولی (FUE) فقط نیاز به رهاسازی نگهدارنده‌ها دارد و از این رو برداشت باید فقط تا سطح آرکتورها باشد.  عمیق‌تر رفتن به پایه یونیت، به دلیل پخش شدن موها در قسمت پایین گرافت، آن را قطع می‌کند.

گرافت-مو

از آنجایی که یونیت در قسمت بالا باریک ترین است، تا سطح یونیت، یک پانچ کوچک برای رسیدن به این سطح کافی است، که منجر به ایجاد سوراخ کوچکی می شود و این باعث بهبود چشمگیر و سریع و ایجاد حداقل اسکار می شود.دو متغیر سناریوی فوق، که فرآیند FUE را مسئول برش یا آسیب به مو می‌کند، به شرح زیر است:

  • از آنجایی که سطح چسبندگی آرکتورها در همه موها، در همه واحدها، در همه نواحی و در همه بیماران یکسان نیست و همچنین به دلیل کور بودن فرآیند FUE، عمق دقیق ورود پانچ متغیر است.
  • علاوه بر نگه داشتن آرکتورها، یک عامل دیگر وجود دارد که واحد را در درم نگه می دارد. شبکه اطراف فولیکولی کلاژن.  مقدار کلاژن و در نتیجه سفت بودن نگهدارنده مو ممکن است از ناحیه ای به ناحیه دیگر و از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

از آنجایی که برآمدگی حاوی سلول های بنیادی در محل اتصال آرکتورها به شفت قرار دارد. هر گونه آسیب به آرکتورها نیز ممکن است باعث آسیب به سلول های بنیادی شود، اگرچه این خطر ممکن است تئوری باشد.

این عوامل یا متغیرها گاها منجر به درجات مختلف برش و یا ایجاد کیفیت پایین گرافت ها در طول FUE شده است.  با این حال، با افزایش تجربه و ابزار و دستگاه های پیشرفته، این عوامل متغیر با بهبود زیادی در رنج پیوندها غلبه می کنند.

اهمیت زنده مانی و سالم بودن گرافت مو

علاوه بر اهمیت تیم متخصص جهت استخراج سالم گرافتها از بانک مو نگهداری آنها بیرون از بدن تا زمانی که آماده پیوند شوند نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ابتدا گرافتها در محیط خشک بدون مایع به سرعت خشک شده و از بین میروند بنابراین باید داخل محلول های مخصوص نگه داری شوند. همچنین از نظر دمایی هر چه در دمای پایین تری نگه داری شوند میزان زنده مانی آنها افزایش میابد پس بهتر از روی یخ نگه داری شوند. همچنین هرچه زمان بیرون ماندن از بدن کمتر شود درصد زنده مانی نیز بیشتر میشود. علاوه بر این عوامل پروسه برداشت و کاشت گرافت های مو باید با ابزار خاص و با مهارت انجام شود تا در این حین نیز از نظر فیزیکی به آنها آسیبی وارد نشود تا زنده مانی و خاصیت رشد مججد خود را از دست ندهند.

بعد از عمل چه اتفاقی برای ناحیه اهداکننده کاشت مو یا بانک مو می افتد؟

پس از جراحی کاشت مو، اکثر بیماران ناحیه گیرنده را زیر نظر دارند.  با این حال، مراقبت از ناحیه اهداکننده نیز به همان اندازه مهم است تا روند بهبودی در آنجا مختل نشود.

در روش FUT، زخم باید بسته شود تا ناحیه اهداکننده بهبود یابد.  اینها بعد از دو هفته حذف می شوند.  یک جای زخم واضح در پشت سر قابل مشاهده خواهد بود.  در چند روز اول پس از کاشت مو، ناحیه اهداکننده قرمز و متورم خواهد شد.  تا زمانی که بخیه ها برداشته نشوند، پوست سر را فقط باید با آب ولرم به دقت باید شستشو داد.

در طول استخراج واحد فولیکولی، پیوندها با سوزن‌های توخالی بنام پانچ که به یک دستگاه موتوری متصل است از ناحیه اهداکننده بانک مو خارج می‌شوند.  زخم های کوچک ایجاد شده نیازی به بخیه ندارند.  بهبودی بسیار سریعتر انجام می شود و اسکار قابل مشاهذه ای وجود ندارد. پوسته های خون و مایع میان بافتی روی ریز زخم ها تشکیل می شود.  به دلیل به اصطلاح شوک ریزشی، موهای اطراف مجاور ناحیه اهداکننده بانک مو ممکن است ریزش پیدا کنند.  گاهی اوقات ممکن است تا شش ماه طول بکشد تا موهای اطراف ناحیه اهدا کننده به طور کامل رشد کنند.

چگونه پس از کاشت مو از ناحیه اهداکننده بانک مو به بهترین وجه مراقبت کنیم؟

برای تسریع بهبودی در ناحیه اهداکننده یا بانک مو، باید از 48 ساعت بعد از عمل، آن را روزانه بشویید.  علاوه بر این، یک اسپری مرطوب کننده برای نرم کردن پوسته ها استفاده می شود.  ناحیه اهداکننده نباید در چند روز اول با بالش محکم تماس داشته باشد.  به همین دلیل استفاده از بالش نگهدارنده گردن به مدت شش روز پس از عمل ضروری است.

 برای اینکه پوسته‌ها سریع‌تر بهبود یابند، یک لوسیون مراقبتی روی ناحیه اهداکننده بانک مو و ناحیه کاشت یا گیرنده اعمال می‌شود.  بگذارید 45 دقیقه بماند و سپس به آرامی پوست سر را با آب بشویید.  شستن موها باید با دقت خاصی انجام شود تا پوسته ها کنده نشوند زیرا فولیکولها ممکن است خارج شوند.

در بیشتر موارد، یک شامپوی معمولی و ملایم را می توان پس از 14 روز دوباره استفاده کرد.  پوست سر باید در هوا خشک شود، زیرا گرمای سشوار می تواند باعث التهاب شود. برای اطمینان از اینکه بهبودی ناحیه اهداکننده تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد، باید از مصرف غذاهای شور و پرادویه پرهیز کنید و تا چند هفته قبل و بعد از کاشت مو، الکل یا نیکوتین مصرف نکنید.

مطالب مرتبط