پسوزیاریس و کاشت مو

فقط به این دلیل که شما پسوریازیس پوست سر دارید به این معنی نیست که برای کاشت مو مناسب نیستید. پسوریازیس یک بیماری پوستی شایع مزمن، عود کننده، التهابی و پاپولوسکوموس است.  شیوع آن در جمعیت های مختلف از 1/0 تا 8/11 درصد متغیر است. تأثیرات ژنتیکی و محیطی هر دو نقش مهمی دارند. در این بیماری سیستم ایمنی بدن چرخه سلول‌های پوست را افزایش میدهند و باعث ایجاد لکه‌های قرمز، پوسته‌دار و پوسته‌های نقره‌ای به نام پلاک‌ها در سطح پوست شما می‌شود. که مشخص‌ترین ضایعات شامل پلاک‌های اریتماتوز است که با پوسته‌های سفید نقره‌ای پوشیده شده‌اند و تمایل به سطوح مفاصل و پوست سر را نشان می‌دهند.

پسوریازیس پوست سر می تواند خفیف یا شدید باشد و موارد آن از پوسته پوسته شدن خفیف تا پلاک های ضخیم متغیر است.  این عارضه می تواند در هر نقطه از پوست سر به شکل یک لکه کوچک ظاهر شود یا ممکن است کل ناحیه را بپوشاند.

تجمع پولک‌های نقره‌ای روی پوست سر شما ممکن است پسوریازیس پوست سر باشد.  این وضعیت می تواند باعث خارش و ناراحتی شود.  خاراندن پوست سر آن را بدتر می کند و ممکن است منجر به ریزش موی موقت شود که می تواند ناراحت کننده باشد.

پسوریازیس

پسوریازیس یکی از بیماری های پوستی است که پدیده کوبنر (Koebner) در آن دیده می شود. پدیده Koebner نشان دهنده فعالیت بیماری است  که این پدیده ایجاد ضایعات پسوریاتیک مشابه در پوست بیماران مبتلا به انواع مختلف تروما است.  این واکنش معمولاً 7-14 روز پس از آسیب رخ می دهد، اما ممکن است از 3 روز تا چند سال پس از آسیب متغیر باشد، و میزان بروز گزارش شده بین 38 تا 76 درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس متفاوت است.  مشاهده شده و “واکنش معکوس کوبنر” نامیده می شود.  این به پزشک هشدار می دهد که از محرک های فیزیکی/شیمیایی و روش های جراحی اجتناب کند و ابتدا بیماری های زمینه ای همراه را برای حصول نتایج بهتر درمان کند.

 اکثر جراحان از ترس تشدید ضایعات پسوریازیس (Koebnerization) همراه با ترمیم ضعیف زخم و افزایش احتمال عفونت در زخم به دلیل کلونیزاسیون استافیلوکوکوس اورئوس در بسیاری از ضایعات پسوریازیس، عمل جراحی روی پوست فعال پسوریاتیک را به تعویق می اندازند. پوست بیمار پسوریازیس حاوی تعداد باکتری های بیشتری در مقایسه با پوست افراد عادی است. علاوه بر این، استرس جراحی و داروهایی مانند NSAIDS می توانند پسوریازیس را تشدید کنند.  استرس عاطفی، مصرف الکل، استعمال دخانیات، چاقی و عدم ورزش به طور نامطلوبی باعث تشدید پسوریازیس می شوند.

روند پسوریازیس قابل پیش بینی است؟

پسوریازیس ممکن است یک سیر غیرقابل پیش‌بینی همراه با بهبود یا تشدید خودبه‌خودی ضایعات داشته باشد. بنابراین، جراحان باید از این موضوع آگاه باشند و باید به بیماران خود در مورد وقوع احتمالی آن هشدار دهند.

کاشت مو و پسوریازیس

در یک مطالعه روی بیماران پسوریازیس که عمل پیوند مو در آنها انجام شده است که بیماران شرکت کننده در مطالعه پسوریازیس خفیف و رو به کاهش داشتند، به جز1 نفر از 7 بیمار، هیچکدام به Koebnerization مبتلا نشدند.  هیچ عفونتی در ناحیه اهداکننده یا گیرنده رخ نداده است.

همانطور که در یک مورد مشاهده شد، در صورت بروز ضایعات جدید، درمان با متوترکسات منجر به رفع ضایعات بدون هیچ اثر نامطلوبی بر نتیجه موهای کاشته شده می‌شود.

دلیل آن می‌تواند این باشد که کاشت مو یک روش جراحی سطحی است و پوست سر بسیار عروقی است.  با این حال، جدا از ترومای برش، استرس جراحی نیز می تواند پسوریازیس را تشدید کند، زیرا به صورت فردی رخ می دهد.  بنابراین، در هر مورد پسوریازیس باید این پدیده را در نظر داشت و قبل از جراحی، بیمار را از خطر احتمالی این مشکلات آگاه کرد.

اگر ضایعه پسوریازیس در ناحیه اهداکننده وجود داشته باشد، عاقلانه است که حداقل 2 هفته قبل درمان شود. بنابراین

کاشت مو را می توان در بیماران پسوریازیس با مشاوره قبلی در مورد احتمال پدیده کوبنر انجام داد.  حتی اگر اتفاق بیفتد، با انجام درمان های پوستی مناسب بر نتیجه کاشت مو تأثیر منفی نمی گذارد.

اگر پسوریازیس فعال در ناحیه ای که قرار است عمل نواری یا FUE انجام شود وجود دارد، ابتدا باید درمان شود.  اگر از یک ناحیه درگیر با پسوریازیس بصورت دائمی برداشت شود و در ناحیه گیرنده با پسوزیازیس غیر دائمی قرار گیرد، این منجر به پسوریازیس در ناحیه پیوند شده جدید نمی شود.

تحقیقات اخیر بهبود پسوریازیس را نشان داده است، روش‌های FUT گاهی اوقات می‌توانند شانس بالاتری برای کوبنی شدن داشته باشند، این زمانی است که ضایعات پسوریاتیک جدید در نتیجه آسیب به پوست ایجاد می‌شوند.

اقدامات درمانی می تواند به شما کمک کند پسوریازیس پوست سر خود را کنترل کنید.  پزشک می‌تواند گزینه‌های درمانی مختلفی را توصیه کند که می‌توانند در عرض چند ماه آن را برطرف کنند.  این درمان ها باید تحریک پوست سر و ریزش مو را به حداقل برسانند.

درمان پسوریازیس پوست سر

 راه های زیادی برای درمان پسوریازیس پوست سر وجود دارد.  قبل از شروع مصرف خودسرانه هر محصولی، با پزشک یا متخصص پوست خود برای ارائه یک برنامه درمانی همکاری کنید. مهم است که پزشک متخصص پسوریازیس را پیدا کنید و با آخرین درمان ها آشنا باشد.  این به این دلیل است که بسیاری از روش‌های جدید برای درمان پسوریازیس پوست سر، از جمله روش‌های موضعی مختلف، درمان‌های سبک و سایر داروها در دسترس هستند.

 روش های موضعی

 پزشک شما ممکن است استفاده از برنامه های موضعی را برای پسوریازیس پوست سر توصیه کند.  این شامل:

•  کرم ها، مانند استروئیدهای موضعی
•  روغن‌هایی مانند روغن‌های معدنی که یک شبه روی پوست سر بمالید
•  اسپری‌هایی مانند کلوبتازول پروپیونات (کلوبکس)
•  فوم ها، مانند فوم های استروئیدی
•  شامپوهای دارویی حاوی موادی مانند سلنیوم

هنگام انتخاب محصول، به یاد داشته باشید که اسید سالیسیلیک پوسته ها را تجزیه می کند، اما می تواند باعث کنده شدن موهای شما شود.  این می تواند باعث ریزش موی موقت شود.

برخی شامپوها میتوانند پسوریازیس را درمان می کنند، اما ممکن است به مدیریت ریزش موهای شما کمکی نکنند.  برخی از شامپوهای دارویی در واقع می توانند به موهای شما آسیب برسانند، زیرا حاوی مواد خشن تر با تمرکز بر درمان پسوریازیس هستند.

سایر درمان‌های موضعی نیاز به نسخه دارند و برای مثال حاوی استروئیدها، ویتامین‌های D و A یا داروهای ضد میکروبی هستند.

ویتامین D هم بر رشد سلولی و هم بر عملکرد سیستم ایمنی تأثیر می گذارد و تصور می شود افزایش ویتامین D به درمان پسوریازیس کمک می کند.  به طور مشابه، ویتامین A به طور مستقیم بر سرعت رشد و تقسیم سلول های پوست تأثیر می گذارد.

اگر پزشک مشکوک به وجود عفونت قارچی باشد، ممکن است داروهای ضد میکروبی تجویز کند.

درمان ها اغلب ترکیبی هستند و باید طبق دستور پزشک استفاده شوند.

این درمان‌ها نسبت به روش‌های قبلی مؤثرتر هستند، زیرا می‌توانند ناحیه خاصی را که در آن شیوع پسوریازیس دارید، هدف قرار دهند.

درمان های نوری حاوی اشعه ماوراء بنفش B (UVB) راه جدیدی برای درمان پسوریازیس است.

درمان های خانگی شامل دریافت نور خورشید بیشتر و دریافت نور UVB با یک واحد نور در خانه است.

تحقیقات هنوز برای تعیین مدت ماندگاری نتایج حاصل از درمان در حال انجام است.

لیزر درمانی نیز ممکن است کمک کند.  لیزر XTRAC می تواند مقدار زیادی نور UVB را روی پوست پخش کند.  تقریباً 4 تا 10 جلسه طول می کشد تا نتایج را ببینید و نیاز به قرار ملاقات در یک مرکز پزشکی دارد.

پزشک شما ممکن است تشخیص دهد که درمان های دیگر ممکن است به پسوریازیس پوست سر شما کمک کند.

استروئیدها اغلب برای درمان پسوریازیس پوست سر استفاده می شوند.  آنها می توانند تورم و التهاب را به همراه قرمزی ضایعات کاهش دهند.

انواع استروئیدهایی که ممکن است مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از:

• کرم های کورتیکواستروئیدی
• تزریق کورتیکواستروئید
• استروئیدهای سیستمیک کوتاه مدت

تزریق استروئید نباید بیش از هر سه تا چهار ماه یکبار انجام شود و دوزهای بالای استروئید خوراکی باید در حد اعتدال تجویز شود.  هر دو در صورت استفاده زیاد می توانند عوارض جانبی منفی داشته باشند.

این داروها اغلب مؤثرترین راه‌ها برای درمان پسوریازیس پوست سر هستند، اگرچه آن را درمان نمی‌کنند.  بسیاری از افراد پس از چند ماه به درمان بیشتری نیاز دارند.

برای موارد شدید پسوریازیس پوست سر، پزشکان ممکن است تصمیم بگیرند که استروئیدها را مستقیماً به ناحیه آسیب دیده تزریق کنند، یا ممکن است داروهای خوراکی مانند:

•  متوترکسات (Trexall)
•  رتینوئیدهای خوراکی
•  سیکلوسپورین (Gengraf، Neoral، Sandimmune)
•  آپرمیلاست (Otezla)

 داروهای تزریقی

درمان های تزریقی، از جمله عوامل بیولوژیک برای پسوریازیس متوسط ​​تا شدید نیز ممکن است تجویز شود.  نمونه هایی از بیولوژیک عبارتند از:

• secukinumab (Cosentyx)
•  اتانرسپت (Enbrel)

•  آدالیموماب (Humira)
•  اوستکینوماب (Stelara)

• ixekizumab (تالتز)
•  ریسانکیزوماب (Skyrizi)

 برخی از تغییرات سبک زندگی ممکن است به درمان پسوریازیس پوست سر و بهبود سلامت موهای شما کمک کند، به ویژه هنگامی که در ترکیب با درمان های پسوریازیس پوست سر استفاده می شود.

مصرف الکل خود را کاهش دهید.

الکل می تواند باعث تشدید پسوریازیس شود و پسوریازیس پوست سر شما را بدتر کند.

سطح استرس خود را کاهش دهید.

 استرس نیز مانند الکل می تواند باعث تشدید پسوریازیس شود.

از خراشیدن پوست خودداری کنید.

 بسیاری از افراد مبتلا به پسوریازیس پوست سر برای تسکین خارش یا از بین بردن پوسته‌ها، پوست سر را خراش می‌دهند.  با گذشت زمان، این می تواند باعث ریزش مو شود.

در آب و هوای شدید مراقب باشید.

این یکی دیگر از محرک های رایج پسوریازیس است.