کندن وسواسی مو (تریکوتیلومانیا)

  کندن وسواسی مو، به طوري که از نظر ديگران کاملا مشهود و محسوس باشد، بيماري “تريکوتيلومانيا” نام دارد. اين بيماري هميشه با يک احساس تنش و فشار دروني همراه است و پس از اقدام به اين عمل، شخص احساس راحتي يا آرامش پيدا مي ‌کند. عادت کندن مو به طور تدريجي و ناآگاهانه دربيمار شروع مي‌شودو ممکن است تا جايي که منجر به کندن تمام موهاي سر شود ادامه يابد. اين بيماران غالبا” کندن مو را انکار نمي‌کنند ولي قادر به کنترل عمل خود نيستند. مو به دور انگشت پیچانده می شود و کشیده شده و مالش داده می شود تا بیرون بیاید یا بشکند.

محل مورد علاقه منطقه دو طرف بالای پیشانی است که بسیار در دسترس است اما نواحی دیگری چون ابرو و مژه و بازو ، ريش، سبيل و حتی ناحیه تناسلی را در بر می گیرد.

بیشتر در کوکان کم سن افراد سنین بلوغ و زنان رخ می دهد.نسبت ابتلا زن به مرد، ۵/۲ به ۱ است.شيوع اين بيماري حدود يک درصد جامعه است.

علائم

در کندن وسواسی مو، ناحیه مبتلا حدود نامنظم و زاویه دار دارد و تراکم مو عمدتا کم است اما هیچ گاه خالی از مو نمی شود.

موهای شکسته و متعدد با طول های نابرابر، بدون ترتیب و اتفاقی در محل درگیری انتشار یافته اند.

مویی که بیشتر از نیم تا یک سانتیمتر رشد کند می توان با دست گرفت و کشید.

در این بیماری تمام موها در فاز فعال رشد قرار دارند.

علل

در ۲۵ درصد موارد موقعيت‌ هاي پراسترس زندگي، زمينه ‌ساز شروع کندن وسواسی مو است.

استرس‌هاي‌ رواني‌ در شروع‌ تريكوتيلومانيا نقش‌ دارند.

بيماري‌ افسردگي‌ با تريكوتيلومانيا ارتباط‌ زيادي‌ دارد و بسياري‌ از افراد دچار اين‌ حالت‌ از افسردگي‌ رنج‌ مي‌برند.

شکایات در طول دوره های غیرفعال کلاس درس -در حین مشاهده تلویزیون-یا در بستر قبل از خواب بروز می کند.

شما به ندرت این رفتار را می بینید.ارتباط بسیار نزدیک با مشکلات خانوادگی و مدرسه دارد.

در مواردی با حسادت میان خواهر و برادر ها یا یک رابطه مختل والدین و کودک رخ می دهد.

عوارض

در درجه اول به دليل ايجاد ظاهر زشت، شخص از حضور در جمع امتناع مي ‌کند و مجبور به استفاده از کلاه(در آقايان) و روسري دائمي(در خانم‌ها) مي ‌شود.

در درجه دوم، بيمار خود را سرزنش مي‌ کند که با احساس گناه همراه است و موجب افسردگي وي مي ‌شود.

گاهي بيمار هم ‌زمان با کندن وسواسی مو، عادت به خوردن آن پيدا مي ‌کند که موجب بروز عوارض گوارشي و حتي سوء تغذيه مي ‌شود.

درمان کندن وسواسی مو

در صورتي که فرد زود اقدام به درمان کند، در کمتر از يک سال بهبود مي ‌يابد، ولي اگر دنبال درمان نرود ممکن است تا ۲۰ سال هم طول بکشد.

توصيه مي ‌شود درمان به طور مشترک به وسيله روان ‌پزشک و متخصص پوست انجام شود.

بسیاری از بیماران از نظر روانشناسی وضعیت پایداری دارند و تنها نیازمند این هستند که مشکل انها توسط پزشک فهمیده شود.بسیاری از این موارد خود به خود برطرف می شوند.

به والدین توصیه می شود که حواس کودک را در زمان کشیدن مو منحرف کنند. این مشکل را قبول کرده و نقش قضاوت کننده و تنبیه کننده نداشته باشند.

درمان کندن وسواسی مو می بایست توسط فرد متخصص انجام شود تا بهترین بهره را بدهد.

بسیاری از افراد با تغییرات ساده مثل بانداژ کردن انگشتان یا یادداشت موارد کندن مو و یا تغییر مکانی که باعث ایجاد این رفتار می شود، بهبود می یابند.

یک مثال بسیار عملی این است که فرد مثلا عروسکی که پر از مو است در کنار خود قرار دهد و در زمان استرس اقدام به کندن موی آن بکند.پوشیدن دستکش زمان خواب بسیار مفید خواهد بود.

درمان دارویی
داروهای بسیاری در درمان این اختلال به کار گرفته شده است . برخی بیماران با استفاده از دارو به کلی کندن وسواسی مو را کنار گذاشته اند و برخی نیز به کلی آن را بی اثر دانسته اند.

به هر روی دارو درمانی نیز می بایست تحت نظر مستقیم متخصص انجام گیرد.

همچنین از داروهای محرک رشد مو زیر نظر متخصص پوست می توان استفاده کرد

پیشگیری از کندن وسواسی مو

ندارد