کاشت مو پر تراکم

به طور کلی، کاشت مو در روش های جدید ظاهری طبیعی دارد، زیرا از مناطق اهداکننده موی واقعی انسان در سر استفاده می‌کند که با اصول و متد منحصربه فرد جراح با انتخاب کاندید مناسب انجام میشود. موهای واقعی و حجم بالای ایمپلنت های اهداکننده به ایجاد ظاهری طبیعی تر کمک می کند. اما در واقع فاکتورهای مهمی جهت هرچه طبیعی تر شدن کاشت موی شما و کاشت مو پر تراکم بطوری که غیرقابل تشخیص باشد وجود دارد. از جمله این عوامل مهم تیم مجرب و حرفه ای جراح، طراحی خط مو متناسب با آناتومی چهره فرد، جنس، سن، تراکم بانک مو، تراکم خط مو و انتخاب گرافتهای مناسب جهت کاشت در ناحیه خط مو، جهت و عمق مناسب محل قرارگیری موهای کاشت شده و … میتوان اشاره کرد که در نتیجه نهایی بسیار تاثیرگذار خواهد بود. البته آموزش صحیح و اصولی مراقبت های بعد از عمل و انجام آنها به درستی توسط بیمار بی تاثیر در نتیجه عمل نخواهد بود. اما در واقع فاکتورهای مهمی جهت هرچه طبیعی تر شدن کاشت موی شما بطوری که غیرقابل تشخیص باشد وجود دارد. در این مقاله در ابتدا به برخی از سوالات پر تکرار در مبحث کاشت مو با بالاترین تراکم جواب داده شده است و در انتها ترجمه مقاله علمی از pubmed جهت بررسی از نظر منطق علمی و تجربی و مطالعه بیشتر فراهم شده است.

از جمله این عوامل مهم تیم مجرب و حرفه ای جراح ، طراحی خط رویش مو متناسب با آناتومی چهره فرد، جنس، سن، تراکم بانک مو، تراکم خط مو و انتخاب گرافتهای مناسب جهت کاشت در ناحیه خط مو، جهت و عمق مناسب محل قرارگیری موهای کاشت شده و … می توان اشاره کرد که در نتیجه نهایی بسیار تاثیرگذار خواهد بود. البته آموزش صحیح و اصولی مراقبت های بعد از عمل و انجام آنها به درستی توسط بیمار بی تاثیر در نتیجه عمل نخواهد بود.

---

تراکم طبیعی مو چقدر است؟

به اینکه در هر سانتیمتر مربع چند تار مو دارید تراکم مو گفته می شود. نتایج برخی مطالعات روی تراکم موها نشان میدهد که روی پوست سر هر فرد به طور متوسط ​​بین 124 تا 200 تار مو در هر سانتی متر مربع  وجود دارد.

از آنجایی که تراکم با توجه به میزان نزدیکی تارهای موی شما به یکدیگر تعیین می‌شود، یک نفر می‌تواند تارهای بسیار ظریف و نازکی داشته باشد، اما موهایی با تراکم بالا داشته باشد . در واقع به این معنی که موهای ظریف زیادی در هر سانتیمتر مربع دارند. به همین ترتیب، شخصی می تواند موهای بسیار ضخیم، اما کم تراکم، با رشته های ضخیم با فاصله ی زیاد در هر سانتیمتر مربع داشته باشد.

برای افزایش تراکم مو چند گرافت لازم است؟

برای برخی دیدگاه ها، حدود 5000 تا 6000 واحد گرافت جهت پیوند لازم است تا یک پوست سر کاملاً طاس “از جلو به عقب” با تراکم کافی پوشانده شود.  اکثر بیماران قبل از رسیدن به این سطح از ریزش مو به پزشک جهت انجام عمل پیوند مراجعه میکنند.

آیا انجام عمل کاشت موی دوم می تواند تراکم را افزایش دهد؟

گاهی اوقات زیباجویان دوست دارند بیش از یکبار جراحی را برای بهبودی بیشتر تراکم بالاتر از تراکمی که قبلاً با اولین کاشت مو تجربه کرده بودند انجام دهند.  با عمل دوم، می‌توانید تراکم را افزایش دهید، به یک ناحیه جدید بپردازید، یا خط موی خود را تراکم دهید.

آیا تراکم موی من مناسب است؟

اکثر مردم زمانی متوجه کم تر شدن تراکم موهایشان می شوند که حداقل 50 درصد از تراکم موهایشان از دست داده اند.  به طور معمول، کاشت مو بین 40 تا 50 درصد تراکم موی ناحیه گیرنده که از دست رفتن تراکم مشاهده میشود را بازیابی می کند. این بدان معناست که شما نمی توانید به طور کامل تراکم را به دست آورید زیرا جراحان فقط می توانند بین 45 تا 60 درصد واحدهای فولیکولی را در یک زمان پیوند بزنند. و طی این پروسیجر موی جدید چی اضافه نمیشود بلکه موها از ناحیه اهدا کننده که تراکم بالاتری دارد به ناحیه ای که تراکم کم شده و موها از دست رفتند منتقل و پیوند زده میشوند.

موهای ضخیم تر برای کاشت مو

ضخامت ساقه مو یکی از مهمترین فاکتورهایی است که باید در هنگام کاشت مو در نظر گرفت.  به عنوان مثال، ظاهر طاسی زمانی تشدید می شود که نور از میان موهای کم پشت یا غایب عبور کند.  بنابراین، هر چه ساقه مو ضخیم تر باشد، نتیجه بهتری خواهد داشت. و هرچه تعداد تار مو در واحد فولیکولی یا گرافت بیشتر باشد موها ضخیمتر دیده میشوند.

آیا موهای کاشته شده با گذشت زمان ضخیم تر می شوند؟

حدودا هشت ماه پس از جراحی، موها به تدریج ضخیم تر و تیره تر میشوند همچنین پس از حدود هشت ماه، بیمار الگوی نهایی رشد مو را مشاهده خواهد کرد.  در عرض 12 ماه، تمام تغییرات قابل توجه قابل مشاهده خواهد بود.

---

بهترین روش کاشت مو با تراکم بالا

هر چه تعداد موها و ضخامت مو در هر واحد گرافت بیشتر باشد، ظاهر بهتری دارد. برداشت با برش واحد فولیکولی (FUE) فقط نیاز به رهاسازی نگهدارنده‌ها دارد و از این رو برداشت باید فقط تا سطح آرکتورها باشد.  عمیق‌تر رفتن به پایه یونیت، به دلیل پخش شدن موها در قسمت پایین گرافت، آن را قطع می‌کند.

از آنجایی که یونیت در قسمت بالا باریک ترین است، تا سطح یونیت، یک پانچ کوچک برای رسیدن به این سطح کافی است، که منجر به ایجاد سوراخ کوچکی می شود و این باعث بهبود چشمگیر و سریع و ایجاد حداقل اسکار می شود.

دو متغیر سناریوی فوق، که فرآیند FUE را مسئول برش یا آسیب به مو می‌کند، به شرح زیر است:

• از آنجایی که سطح چسبندگی آرکتورها در همه موها، در همه واحدها، در همه نواحی و در همه بیماران یکسان نیست و همچنین به دلیل کور بودن فرآیند FUE، عمق دقیق ورود پانچ متغیر است.

• علاوه بر نگه داشتن آرکتورها، یک عامل دیگر وجود دارد که واحد را در درم نگه می دارد – شبکه اطراف فولیکولی کلاژن.  مقدار کلاژن و در نتیجه سفت بودن نگهدارنده مو ممکن است از ناحیه ای به ناحیه دیگر و از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

از آنجایی که برآمدگی حاوی سلول های بنیادی در محل اتصال آرکتورها به شفت قرار دارد. هر گونه آسیب به آرکتورها نیز ممکن است باعث آسیب به سلول های بنیادی شود، اگرچه این خطر ممکن است تئوری باشد.

این عوامل یا متغیرها گاها منجر به درجات مختلف برش و یا ایجاد کیفیت پایین گرافت ها در طول FUE شده است.  با این حال، با افزایش تجربه و ابزار و دستگاه های پیشرفته، این عوامل متغیر با بهبود زیادی در رنج پیوندها غلبه می کنند.

توزیع مو

 سطح پوست سر معمولاً 500 سانتی متر مربع (50000 میلی متر مربع) است و توزیع واحد فولیکولی آن 1میلیمتر مربع است.  هر واحد فولیکولی به طور متوسط ​​دو تار مو دارد.  این منجر به تعداد کل مو 100000 می شود.

مهم است که تراکم واحد فولیکولی را که در 1میلیمتر مربع است نسبتاً ثابت باقی می‌ماند از تراکم مو، که از 1.5 تا 3میلیمتر مربع (طبیعی = 2میلیمتر مربع) متغیر است، متمایز کنیم.  از این رو، تراکم مو تابعی از تعداد موها در واحد فولیکولی است تا تعداد کل واحدهای فولیکولی.

منطق توزیع مو

ناحیه اهداکننده با تراکم موی کمتر به تعداد واحدهای فولیکولی بیشتری نسبت به اهداکننده با تراکم موی بالاتر برای رسیدن به نتیجه مشابه نیاز دارد.

فرآیند طاسی

در فرآیند طاسی، تعداد واحدهای فولیکولی (در هر میلی متر مربع) ثابت می ماند.  نازک شدن ظاهری به دلیل کاهش تعداد موها در یک واحد فولیکولی است.  یک فرد متوسط ​​می تواند تا 50 درصد از موهای خود را قبل از اینکه به طور قابل توجهی نازک شود را از دست بدهد.

از این رو، در حین انجام پیوند از ناحیه اهداکننده، تراکم واحد فولیکولی 0.5میلیمتر مربع در هیرلاین یا خط رویش مو در قسمت جلویی سر مورد نیاز است تا تراکم مو 1میلیمتر مربع به دست آید و طبیعی به نظر برسد. در نواحی پشت خط مو، جایی که لایه‌بندی و وزن‌دهی می‌تواند ارزش افزوده داشته باشد، کمتر از 50 درصد تراکم اولیه ممکن است برای رسیدن به پوشش مناسب کافی باشد.

ایجاد تراکم طبیعی در هیچ بیمار تقریبا امکان پذیر نیست و فقط با استفاده از سایت اهدا کننده پشت سر نمی توان طاسی گرید هفتم را پوشش داد. بلکه آنچه ممکن است فراهم کردن تراکمی متوسط، جهت ایجاد مو در نواحی کاملا بدون مو میباشد.

منطقه اهدا کننده یا دونر سایت

از مجموع 50000 واحد فولیکولی روی پوست سر، 75 درصد، یعنی 37500 واحد در ناحیه فرونتال (جلوی سر) و رأسی قرار دارند و از این رو در معرض خطر از بین رفتن هستند.  مساحت منطقه اهداکننده یا دونر سایت حاوی 25 درصد یعنی 12500 واحد گرافت است.  از آنجایی که برای طبیعی به نظر رسیدن به 50 درصد نیاز داریم، این بدان معناست که حداکثر حدود 6250 واحد فولیکولی برای پیوند در دسترس است.  بنابراین، در بدترین سناریو، 12.5٪ (6250) فولیکول در دسترس برای پوشش 75٪ (37500) منطقه طاسی خواهیم داشت که به تراکم یک ششم (18٪) از حد طبیعی دست می یابد.

منطق سایت اهدا کننده

ناحیه اهداکننده از نظر ریاضی حدود 6000 واحد فولیکولی دارد که می‌توان آنها را با خیال راحت در یک فرد معمولی برداشت کرد. این عدد با افزایش تراکم مو افزایش می یابد.

برداشتن واحد فولیکولی  FUE

 در FUE، واحدهای کمتری از یک منطقه وسیع تر برداشت می شود.  بنابراین این بدان معنی است که تعداد واحدها کاهش می یابد اما مساحت ثابت می ماند.  از این رو، تراکم محل دونر اهداکننده توسط FUE کاهش می یابد.  این باید هنگام برنامه ریزی برای برداشت مجدد در نظر گرفته شود.

برای برداشت بدون ایجاد نازک شدن، نمی توان دو واحد موی متوالی برداشت، به طوری که حداکثر فاصله بین دو واحد فولیکولی پس از برداشت بیش از 2 میلی متر نخواهد بود.  نکته کلیدی که باید به خاطر بسپارید این است که بر خلاف FUT، از آنجایی که برداشت FUE در یک منطقه وسیع تر است، این فرمول باید در جهت عمودی و همچنین افقی دنبال شود، به این معنی که هر 1 واحد از 4 واحد فولیکولی موجود می تواند برداشت شود تا شکاف بین  واحدها در همه جهات کمتر از 2 میلی متر شود. بنابراین کل فولیکول‌های سایت اهداکننده بانک مو موجود در محدوده 16000 تا 18000 است.  مهم است که به مناطق غیرایمن سایت اهداکننده در اشتیاق به برداشت تعداد بیشتری متمایل نشویم.

با فرمول یک در چهار، این حداکثر 4000 تا 4500 فولیکول اهداکننده در دسترس را به ما می دهد.  با این حال، این روش امکان برداشت انتخابی واحدهایی با 3 تا 4 تار مو را نسبت به واحدهایی با تنها 1 تا 2 تار مو فراهم می‌کند.

 منطق FUE

 برداشت FUE تراکم سایت اهداکننده را کاهش می‌دهد، که برای جلوگیری از نازک شدن و کم تراکم شدن محل اهداکننده باید در نظر داشت.

 همچنین مهم است که این را به خاطر پیوندهای آینده در نظر داشته باشید. تا اگر بیمار به جلسات بعدی عمل احتیاج داشت بانک مو ترمیم شده و گرافت های قابل برداشت مجددا در اختیار جراح جهت برداشت قرار بگیرد.

 بنابراین، اگرچه FUE به ما امکان دسترسی به یک منطقه اهداکننده بزرگ‌تر را می‌دهد، نسبت واحدهایی که می‌توان برداشت کرد ممکن است محدود شود.  در مقابل، اگرچه FUT به یک ناحیه اهداکننده کوچک‌تر دسترسی می‌دهد، شاید بتوان تقریبا تمام فولیکول‌ها را از آن ناحیه بدون تغییر تراکم در سایت اهدا کننده برداشت کنیم. ولی عیب بزرگ این روش علاوه بر درد و تورم زیاد بعد از عمل ایجاد برشی عریض همراه با بخیه و در نتیجه بجا ماندن اسکارهای وسیع قابل رویت بدون پوشش مو در ناحیه پشت سر شوند.

سایت گیرنده یا دونر

محاسبه تعداد پیوندهای مورد نیاز:

ناحیه پیشانی مثلثی است و با ½ × عرض × ارتفاع محاسبه می شود.  راس سر دایره ای است و با π × r2 محاسبه می شود.  از آنجایی که تعداد طبیعی واحدهای فولیکولی 100 است و ما به 50 درصد نیاز داریم، مساحت کل ضربدر 40-50 (بسته به تراکم مو) تعداد واحدهای فولیکولی مورد نیاز را به ما می دهد.

به عنوان مثال، مساحت یک مثلث با عرض = 20 سانتی متر و ارتفاع = 7 سانتی متر در ناحیه پیشانی (گرید 5 طاسی: ½ × عرض × ارتفاع) ½ × 20×7 = 70 سانتی متر مربع × 40 واحد / سانتی متر مربع = 2800 واحد تعداد فولیکول ها است.  واحدهای مورد نیاز فولیکولی

---

برنامه ریزی برای کاشت مو

از این رو برای رسیدن به پرپشت شدن موها و تراکم بالا و طبیعی، باید از ذخایر ارزشمند واحدهای فولیکولی خود به طور عاقلانه استفاده کنیم.  مهمترین مولفه برنامه ریزی بلند مدت است.  اگر درصورت ممکن پیوندهای متوالی نیاز باشد، هر مرحله باید با در نظر گرفتن تصور نهایی انجام شود مانند در نظر گرفتن سن انجام عمل.  به عنوان مثال، اگر مرحله اول در سن 25 سالگی انجام شود، باید آینده نگرانه برای دستیابی به تراکمی که در سن 45 سالگی یک فرد با موهای طبیعی وجود دارد در نظر گرفته شود، در غیر این صورت در سنین بالاتر یک منطقه تراکم بالا و یک منطقه تراکم کم تر خواهیم داشت و از حالت طبیعی خود با افزایش سن خارج میشود.

دومین عامل کلیدی درک تراکم فولیکولی است.  هنگام برنامه ریزی، مهم است که به یاد داشته باشیم که اگر در تلاش برای دستیابی به تراکم بالا در یک منطقه، مانند خط مو یا هیرلاین هستیم، منطقه دیگر باید با تراکم کمتری جبران تراکم بالای هیرلاین را پوشش دهد.  از این می توان به نفع ما استفاده کرد. و جهت خواب موها طبیعی ایجاد شود و اگر بیمار موهای خود را بلندتر نگه دارد، ناحیه بیشتری از پوست سر را می پوشاند و ظاهر بصری بهتری خواهد داشت.  این همچنین توضیح می دهد که چرا رسیدن به نتیجه خوب در راس سر بسیار دشوارتر از سایر نواحی است زیرا موها در جهات مختلف حرکت می کنند و روی یکدیگر لایه نمی شوند.

منطق برنامه ریزی کاشت مو

اگرچه ناحیه دریافت کننده می تواند با گذشت زمان افزایش یابد، ناحیه اهدا کننده ثابت می ماند.  مهم است که برای آینده برنامه ریزی شود نه صرفا جهت انجام یک جراحی.

منطق بدن در پیوند مو

یکی از پیشرفت های بزرگی که در معرفی FUE انجام شده است، مناسب بودن آن برای برداشتن موهای بدن و ریش است.  موهای بدن زمانی که به موهای سر پیوند می‌شوند می‌توانند در طی دوره‌های متوالی بلندتر و ضخیم‌تر شوند، بنابراین به تدریج ویژگی‌های موهای سر را به دست می‌آورند.  با این حال، نکات متضاد زیر را باید در نظر داشت:

واحدهای فولیکولی موهای بدن بیشتر به صورت تک مویی ایجاد می شوند.

موهای بدن دارای فاز آناژن چند هفته ای (6 تا 10 هفته) هستند یعنی بعد از رشد تقریبا دوماهه وارد فاز ریزشی میشوند حتی پس از پیوند به پوست سر، اگرچه ممکن است مقداری طولانی شدن مرحله آناژن رخ دهد، بعید است که با موهای سر مطابقت داشته باشد.

به این دلایل، موهای بدن نمی توانند انتخاب اول باشند و هنگام پیوند باید در میان موهای سر برداشت شده از پوست سر قرار بگیرند.

موی ریش دارای فاز آناژن چند ماهه (حدودا 1 ساله) است، ضخیم تر از موهای سر ولی معمولا تک تار مویی در هر واحد فولیکولی و مناسب تر از موهای سینه است اما نسبت به دونر پشت سر محدوده بسیار کمی جهت برداشت وجود دارد و تعداد واحد فولیکولی قابل برداشت بسیار محدود است پس اولویت نیست و مانند موهای بدن هنگام کاشت باید بین موهای برداشت شده از سر کاشت شوند.

بنابراین، درک اصول ریاضی و منطق که در رابطه با مو توضیح داده شد، جراح را قادر می‌سازد تا با برنامه‌ریزی درست و مناسب با فرد و صرفه‌جویی در عرضه پیوند سایت اهداکننده، به ظاهری متعادل و زیباشناختی در درازمدت دست یابد و از اشتباهات جلوگیری کند.

Reference:

J Cutan Aesthet Surg. 2018 Oct-Dec; 11(4): 169–172.

doi: 10.4103/JCAS.JCAS_183_18